27 июн. 2012 г., 10:57

Черно кокиче 

  Поэзия
1928 0 13
Моето нежно кокиче
винаги ме изненадва.
С черна роса се облича,
но се приготвя за сватба.
В бяло небе се оглежда,
пита го: "Как ти се струвам?"
А пък небето се свежда
и с белота го целува.
Милото черно кокиче,
черна сълза, благодарна –
има кого да обича
и на кого да е вярна. ...

Искате да прочетете повече?

Присъединете се към нашата общност, за да получите пълен достъп до всички произведения и функции.

© Валентин Евстатиев Все права защищены

Предложения
: ??:??