25 февр. 2007 г., 18:57

Наследство  

  Поэзия
560 0 0

Предаваме се в бурята на времето,
забравяме пак силните си корени,
бягаме, подгонени от бремето,
да живеем бедни, ала непреклонени.

Свеждаме глава пред всяка пречка
и пазим се дори и от приятели,
но снопчето по-силно е от клечка,
но всяка общност има и предатели.

А борбената кръв все тъй тече във вените,
предаваща ни силата на този род,
и тук живеят още несломените,
достойните да бъдат истински народ.

© Вили Все права защищены

Комментарии
Пожалуйста, войдите в свой аккаунт, чтобы Вы могли прокомментировать и проголосовать.
Предложения
: ??:??