30 июн. 2017 г., 14:54

Но остани 

  Поэзия
482 0 1

НО ОСТАНИ

 

Не искам лятото да си отива!

Не моля нощите на друг сезон -

нека да бъдат винаги красиви...

Нестихващ стон.

Нестихващ стон.

 

Звездите са по-близо щом сме млади.

По-близо и по-светли отпреди.

Изгаряме във страстните им клади...

Но остани!

Но остани!

 

Какво е лятото за нас? Какво е?

Горещи мисли, морски бриз, мечти

и твоят образ млад, опрян до моя...

Но остани!

Но остани!

 

Във тези нощи пясъкът е топъл,

а от очите ни струят искри...

Във нас остана оня искрен вопъл:

Но остани!

 Но остани!

 

Не искам лятото да си отива!

В сърцата ни потрепва камертон -

нека да бъдем винаги щастливи...

Нестихващ стон.

Нестихващ стон.

 

© Симеон Ангелов Все права защищены

Комментарии
Пожалуйста, войдите в свой аккаунт, чтобы Вы могли прокомментировать и проголосовать.
Предложения
: ??:??