Прва песна за Афродита
Зад параванот
разделбата со твојата суета
минува без многу детали.
Ти носам нови чевли
во чија убавина се сомневаш.
Уште ли каниш гости
што не доаѓаат?
Во срцето имаш пукнатина,
а јас
секој стих напишан за тебе
го оптегнувам како жица.
Маглата се згуснува,
и зимата те познава
по капутот со боја на лилјак.
Афродита,
споредбите ти се вишок
скромноста ти е кусок.
Ќе ти ја избришам клетвата
ако воопшто некаде е запишана.
Хотите прочитать больше?
Присоединяйтесь к нашему сообществу, чтобы получить полный доступ ко всем произведениям и функциям.
© Sanja Atanasovska Все права защищены
