Прва песна за Афродита
Зад параванот
разделбата со твојата суета
минува без многу детали.
Ти носам нови чевли
во чија убавина се сомневаш.
Уште ли каниш гости
што не доаѓаат?
Во срцето имаш пукнатина,
а јас
секој стих напишан за тебе
го оптегнувам како жица.
Маглата се згуснува,
и зимата те познава
по капутот со боја на лилјак.
Афродита,
споредбите ти се вишок
скромноста ти е кусок.
Ќе ти ја избришам клетвата
ако воопшто некаде е запишана.
Искате да прочетете повече?
Присъединете се към нашата общност, за да получите пълен достъп до всички произведения и функции.
© Sanja Atanasovska Всички права запазени
