Пред да ја напишам песната
направив обиколка на сите празни куќи
и случајно потпирајќи се на едно дрво
запалив светло во улицата.
Веќе не сум дете
носам чевли број 38,
со нив ти го сечам патот
каде планираш да одиш,
а на тротоарот никне мов.
Ми се допаѓа кога молчиш
на сите мои пакости,
оти ме сакаш мене
и моето вешто редење на слики.
© Sanja Atanasovska Все права защищены