Редење на слики

Poetry » Philosophical

887 0 0

Пред да ја напишам песната

направив обиколка на сите празни куќи

и случајно потпирајќи се на едно дрво

запалив светло во улицата.

Веќе не сум дете

носам чевли број 38,

со нив ти го сечам патот

каде планираш да одиш,

а на тротоарот никне мов.

Ми се допаѓа кога молчиш

на сите мои пакости,

оти ме сакаш мене

и моето вешто редење на слики.

Want to read more?

Join our community to get full access to all works and features.

Comments