23 июл. 2020 г., 10:26

Спасение 

  Поэзия
821 5 10

И само в тъмното було на нощта,

когато единствено Луната е свидетел,
аз чакам да видя лицето ти пак
и да потъна в очите ти като в обител.

 

И само в този кратък миг,
когато душата ми празнува,
мога да дочуя най-отчаяният вик
на всяко чувство, което в мене бушува. 

 

И само в този свят, 
в който и теб, и мен ни има, 
можем да надскочим всеки ад
с една любов непоклатима! 

 

© Галина Кръстева Все права защищены

Комментарии
Пожалуйста, войдите в свой аккаунт, чтобы Вы могли прокомментировать и проголосовать.
Предложения
: ??:??