12 мин за четене
роман, ужаси
Планина. Стръмен склон. Аз тичам! Задъхвам се. Нещо ме гони! Но какво е то? Не е човек, а много по-страшно. Звяр? Демон? Не мога да си поема въздух. Тичам, но сякаш стоя на едно място. Нещото идва. Вече е зад гърба ми, не го виждам, но чувствам неговата близост. То протяга ръка да ме хване! Ръката е груба, космата, голяма! Усещам по себе си ледените нокти, опитващи се да пробият кожата ми! Аз крещя, обаче гласът ми като че ли се е изгубил! Опитвам се да кажа "Помощ", но думите звучат завалено, излизат с мъка от гърлото ми...
Събудих се целият облян в студена пот, дишането ми беше трудно, на пресекулки. Кошмарът постепенно отпусна хватката си, сърцето ми нормализира ритъма.
Погледнах часовника си - показваше пет и двадесет и пет.
Аз не успях (а и не исках) да заспя до края на тази нощ. Нямаше как да прогоня представите за Гробището, които отново дойдоха като неканени гости в ума ми. Опитах да им се противопоставя, да мисля за Нико, за другите позитивни моменти, но не се пол ...
Искате да прочетете повече?
Присъединете се към нашата общност, за да получите пълен достъп до всички произведения и функции.
Вход
Регистрация