27.08.2008 г., 13:59 ч.

Живот 

  Есета » Други
1352 0 1
Прекрасен... но опасен.
Чувствен... но мразен.
Нужен... но брутален.
Ах, как го обичам!

Опасен... но нужен.
Мразен... но искан.
Брутален... но верен.
Колко е красив!

Обожавам уханието на утринната болка.
Нещастието по лицата на хората ме обърква.
Тъгата в душите, на масата, ме дразни.
Сивото ежедневие на останалите ме побърква.
А Н.И.Е. ще продължим в това, наречено Живот... на масата!

© Николета Всички права запазени

Коментари
Моля, влезте с профила си, за да може да коментирате и гласувате.
  • Николето, моме напето!
    Кви ги редиш и ти?... Все на маса ли ще седиш, цял живот?
Предложения
: ??:??