Животът е безкрайно море,
Низ от възходи и спадове.
И лодката ми необятно пое
Към невъзможни мечти и към блянове.
Морето е мътно, чернее,
Небето гърми и трещи.
Сърцето скърби и жалее
За бели, по-хубави дни.
Но бурята идва – не пита,
Завихря ураган от тъги.
И лодката колебливо залита
Към мътните черни води. ...
Искате да прочетете повече?
Присъединете се към нашата общност, за да получите пълен достъп до всички произведения и функции.
Вход
Регистрация