Се раѓам еднаш во сто години
да си го славам името
да бидам посебна
да се огледуваат планините во моите очи
да спие сонот во сенката на долината
да молчам
и да редам бисери околу вратот.
Еднаш во сто години се раѓам
и немам живот за грешки
имам само грешки за поправање
и сеќавања на гранките од летото.
Се раѓам еднаш во сто години
и живеам вечно со душа оставена меѓу корици.
© Sanja Atanasovska Всички права запазени