Още помня какво ми казваше
или как се смеехме на плоски шеги.
Толкова близо до сърцето
и толкова обич, която не успях да ти дам.
Далеч от всяка болка,
ние бяхме там...
Усещайки всеки дъх на пролетта...
Отвъд погледи чужди...
И нищо друго нямаше значение...
те не ни бяха нужни.
Имахме всичко, за което сме мечтали,
а ние никога не спряхме да мечтаем, ...
Искате да прочетете повече?
Присъединете се към нашата общност, за да получите пълен достъп до всички произведения и функции.
Вход
Регистрация