azura_luna (Петя Цанева): Безкрайното е ограничено - нима сферата има край, но все пак има граница, нали - това е класическият пример на математиците-философи ( Гаус, Боаяй, Лобачевски, Риман и др.). Въпросът е дали в безкрайното на Вселената намираме точните граници на нашата безкрайност - границите на точното и креативно мислене, колкото и това да е субективно! (Е, нали няма да отиваме в дебрите на вечния спор дали субектът изобщо е способен да прецени съществуването на обекта ). И в контекста на казаното, бих ли могъл да ти препоръчам един от поетите в сайта - Ванилин Гавраилов, може би ще ти бъде интересен.