Nov 22, 2017, 11:06 AM

Стаклена жена 

  Poetry » Love
210 0 3

 

Јас сум стаклена жена

не удирај по моите надежи

ќе ги скршиш своите раце

ќе ја изгребеш текстурата на моето лице

ќе ме растажиш,

ќе ме изгубиш за навек

јас сум жена од стакло

со многу изгубени битки

со длабоки резби во душата,

а љубовта е луксуз на сегашноста.

 

© Sanja Atanasovska All rights reserved.

Comments
Please sign in with your account so you can comment and vote.
Random works
: ??:??