Джорджа - Капчици спомени
-------------------------------------------------------------
Autori: Giorgia Todrani (Giorgia) & Andrea Guerra
-----------------------------------------------------------------
Автори: Джорджа Тодрани (Джорджа) & Андреа Гуера
---------------------------------------------------------------------
Sono gocce di memoria
queste lacrime nuove.
Siamo anime in una storia incancellabile.
Le infinte volte che...
mi verrai a cercare nelle mie stanze vuote...
Inestimabile,
è inafferrabile
la tua assenza che mi appartiene.
Siamo indivisibili,
siamo uguali e fragili,
e siamo già così lontani.
--
Con il gelo nella mente
sto correndo verso te.
Siamo nella stessa sorte
che tagliente ci cambierà.
Aspettiamo solo un segno,
un destino, un’eternità.
E dimmi come posso fare
per raggiungerti adesso,
per raggiungerti adesso,
per raggiungere te.
--
Siamo gocce di un passato
che non può più tornare.
Questo tempo ci ha tradito, è inafferabile.
Racconterò di te,
inventerò per te
quello che non abbiamo.
--
Le promesse sono infrante
come pioggia su di noi.
Le parole sono stanche,
ma so che tu mi ascolterai.
--
Aspettiamo un altro viaggio,
un destino, una verità.
E dimmi come posso fare
per raggiungerti adesso,
per raggiungerti adesso,
per raggiungere te.
--------------------------------------------------------------------------------
Капчици спомени
са тези нови сълзѝ.
Ние сме души
от една незабравима история... безбройните пъти, когато...
ще ме търсиш в моите празни стаи...
Неизмеримо е,
неуловимо е
твоето отсъствие, което ми принадлежи.
Неделими сме,
някак еднакви и крехки дори,
а сякаш много ни дели.
--
Дори и с хладина в мислите,
пак бягам към твоята душа.
Ние сме в една съдба,
която понеже ни раздели, ще ни промени.
Чакаме просто един знак,
една съдба, вечността.
А ти ми кажи
какво мога да направя, за да те достигна сега,
да те достигна сега,
да те достигна.
--
Ние сме капчици с общо минало,
което не може да върнем.
Времето така измамно лети.
Ще разказвам за теб,
заради теб ще сътворя
онова, което нямаме.
--
Обещанията са съкрушени,
приличат на дъжда.
Думите са уморени,
но аз знам, че ще изслушаш моята душа.
--
Чакаме друго пътуване,
една съдба, една истина.
А ти ми кажи
какво мога да направя, за да те достигна сега,
да те достигна сега,
да те достигна.
--------------------------------------------------------------------------------------------
http://www.youtube.com/watch?v=Gft81t8xqQc
© Любов All rights reserved.