Ле Вибрациони - Необикновено

------------------------------------------

Autori: Francesco Sàrcina

------------------------------------------------

Автори: Франческо Сарчина

------------------------------------------------------

Baciami, come una dea,
e lascia ampio il respiro.
Sulla mia pelle, che è candida.
Accoglierà le tue pene.
Invadimi, se vuoi.

--

Ora che si disegna già

l'alba in questa mattina,

affronterò e ringrazierò

l'Universo intero
e nel Creato navigo.

--

Abbandoniamo tutte quelle storie
sui peccati e i dolori.
Per dare forma al piacere,
a quella strana voglia di vivere
sospesa ed insolita...
onesta e insolita...

--

... insolita...

... insolita...
--

Raccontami e non confondere
le mie esigenze col fango.
Aiutami piuttosto che
colpire le mie paure.
Abbracciami, se puoi.

--

Abbandoniamo tutte quelle storie

sui peccati e dolori.
Per dare forma al piacere,
a quella strana voglia di vivere.
Abbandoniamo tutte quelle storie

sui peccati e i dolori.
Per dare forma al piacere,
a quella strana voglia di vivere
sospesa ed insolita...
onesta e insolita...

--

Fragile, come un petalo,
è l'aria che oggi respiro,
sospesa ed insolita.

---------------------------------------------------------------

Целувай ме, като богиня,

и дъха си широко разстилай.

По кожата ми изящна.

Болките ти ще попие.

Обладай ме, ако искаш.

--

Сега, когато тази сутрин

рисува се вече зората,

ще посрещна и ще благодаря на

Вселената, цялата,

и в Божието творение ще пътувам.

--

Да оставим всички онези истории

за грехове и болки.

За да придадем форма на удоволствието,

на онова странно желание за живот

тревожно и необикновено...

искрено и необикновено...

--

... необикновено...

... необикновено...

--

Разказвай ми и не обърквай

изискванията ми с кал.

Помогни ми по-добре,

отколкото да удряш по страховете ми.

Прегръщай ме, ако можеш.

--

Да оставим всички онези истории

за грехове и болки.

За да придадем форма на удоволствието,

на онова странно желание за живот.

Да оставим всички онези истории

за грехове и болки.

За да придадем форма на удоволствието,

на онова странно желание за живот

тревожно и необикновено...

искрено и необикновено...

--

Крехък, като венчелистче,

е полъхът, който днес дишам,

тревожен и необикновен.

------------------------------------------------------------------------

https://www.youtube.com/watch?v=Z589romKcqE