29 авг. 2019 г., 16:02

Спомен 

  Эссе » Философские, Личные
1091 0 4

Силата на чувствата прерязва остъклената душа,

останала да се порадва на огнения танц от мъка.

Задлъжнях към хората, не познаващи скръбта,

а връщам рестото с прощален напев

за миналите времена, по залеза, по лятото красиво.

Спрях. За да продължи отново -

някой друг.

© Ана Янкова Все права защищены

Комментарии
Пожалуйста, войдите в свой аккаунт, чтобы Вы могли прокомментировать и проголосовать.
Предложения
: ??:??