Като птица...
и треперех над малки чеда,
ден след ден аз трохички събирах,
да отлитнат след туй от дома!
Като птица разпервах криле и ги бранех
от света подивял, от злина и беда,
със надежда поих ги, с любовта си ги хранех,
а сега като птица умирам сама!
Хотите прочитать больше?
Присоединяйтесь к нашему сообществу, чтобы получить полный доступ ко всем произведениям и функциям.
© Анета Все права защищены
