28 апр. 2009 г., 12:30

Орфей

903 0 7

Падат листата ми бавно,

събери ги и пак ме

съгради.

С устни докосни цветовете ми,

ще падат, ала ти ги

                                   събери.

Единствена сили имаш

да ме съживиш.

Ще го направиш ли!?

Падат листата ми бавно,

бързият вятър далеч ме отвя.

С очи потърси ме.

Ще го направиш ли!?

            Кажи.

 

 

Падам към дъното бавно,

бъди моя Орфей.

С музика нежно

събирай

късче по късче

всяко листо!

Падам към дъното бавно.

Защо ме погледна!?

Знам! Не съм този, когото обичаш.

 

 

Боговете дъното ми отредиха.

Към дъното вечно ще падам.

Не те, а твойте очи ме убиха.

На дъната им се отдавам.

Хотите прочитать больше?

Присоединяйтесь к нашему сообществу, чтобы получить полный доступ ко всем произведениям и функциям.

© Никой Все права защищены

Комментарии

Комментарии

Выбор редактора

Ребро над сърцето 🇧🇬

Katriona

Тази вечер жена му избяга - бе повярвал във калните клюки, псува дълго, с юмрук я налага и ребро над...

Душа 🇧🇬

Patrizzia

Тъй жилава е моята душа, а уж – покорна, поетична, кротка. Прощава ми, когато съгреша, до девет пъти...

Стаи за... отдих 🇧🇬

paloma66

АЗ СЪМ! Поетесата Еди Коя Си. Дето в стихове те облича. Ти - не беше ли мъж на жена си? Нямам идея з...

Апостоле! 🇧🇬

voda

Ти гроб си нямаш. Но едно бесило издига чак до небесата ръст. Земята, дето беше те родила, под него ...

Разплитане на тишините 🇧🇬

yotovava

Най-тихото е пълно с думи, до днес неказвани на глас. Реката влачи кални руни, които не разчетох аз....

Ти 🇧🇬

askme

Навярно за последно днес ти пиша... Не ми се пише вече. Вече не. Но няма как да спра да те обичам. Н...