Поне опитах
Събудих се с мисъл една,
че искам тебе да видя.
Да зарадвам моята душа,
да тръгна по твоята диря.
По пътя си плахо крачех,
но имах надежда една.
Отдавна вече не плачех,
а сега прокапа сълза.
Пареше тя на лицето,
но бях с вдигната глава.
Нищо не остана от детето,
отиде си и то сега.
Поне всичко ти казах,
макар да бяха думи две.
А дали от теб се отказах,
или те иска мойто сърце?
Хотите прочитать больше?
Присоединяйтесь к нашему сообществу, чтобы получить полный доступ ко всем произведениям и функциям.
© Стефка Георгиева Все права защищены
