17 мая 2008 г., 06:39

Признание 

  Поэзия » Любовная
741 0 21

Не искам, но така се получава:

по някакъв неотменим закон,

везната все към тебе натежава -

все ти товара мъкнеш. Като кон.

 

"Естествено е!" - казваш и ми смигаш.

Но в мен се трупа тежест от вина,

че няма никога да те настигна,

ще бъда вечно слабата жена.

 

И колкото да слагам на везните,

те няма да се наклонят към мен.

Оставам си завинаги длъжница.

Дано поне да радвам твоя ден!

© Елица Ангелова Все права защищены

Комментарии
Пожалуйста, войдите в свой аккаунт, чтобы Вы могли прокомментировать и проголосовать.
Предложения
: ??:??