26 июн. 2019 г., 14:25

Пропадам 

  Поэзия » Философская, Другая
682 5 11

Пропадам.

Дълго и безгравитационно.

Рея се.

Като листо, оставено на вятъра...

Губя се от себе си.

Дори диханието си не усещам.

Не чувам мислите си.

Не виждам светлина...

И когато вече ме няма

ми просветва "измама"!

Няма такова нямане, няма!

 

Преродена душата възкръсва

да напомня, че не бреме е кръста,

и тежим на тази земя

не с това което било е,

а с това, което сме тук и сега!

© П Антонова Все права защищены

Комментарии
Пожалуйста, войдите в свой аккаунт, чтобы Вы могли прокомментировать и проголосовать.
Предложения
: ??:??