Наричаха го с много имена –
Арлекино, Канио, Палячо,
но никой никога не бе видял
кога под маската си плаче.
Съдбата го роди мечтател,
небето му четеше рубаи,
смееше се гладен на дъжда
и питаше го: - Кой си ти?
Научи се да плаче тайно
макар и рядко, на кравайче свит
до кученце, изникнало незнайно
пред него в един ден мразовит. ...
Искате да прочетете повече?
Присъединете се към нашата общност, за да получите пълен достъп до всички произведения и функции.