3.04.2008 г., 22:35 ч.

На моята любима 

  Поезия » Любовна
886 0 2

Исках просто нещо,
да видя усмивка
на твоето лице,
но ти ми отне сърцето.

Дарих ти рози,
червени като зората.
Написах стихове,
за да ти покажа
колко много те обичам.
Но ти ми отне ръцете.

Гледах те с очите си,
за да ти се радвам.
Но хубостта ти
ги ослепи.

Сега! Аз,
нямам сърце,
с което да те обикна.
Нямам ръце,
с които да те прегърна.
Нямам очи,
с които да те погледна.

И сега те питам,
със сълзи на очи:
„Знаеш ли колко боли?"

 

© Александър Бушев Всички права запазени

Коментари
Моля, влезте с профила си, за да може да коментирате и гласувате.
  • Всяка любов боли,но нека не бъде последна!Поздрав
  • Аз съм сигурна, че имаш и сърце и очи! Вярвай в любовта...Тя ще стане реалност! Браво за стиха! Много е добър! Поздрав
Предложения
: ??:??