18.06.2008 г., 6:49

Поисках

1K 0 6
                    А аз поисках просто да те видя,

                    защото не достигнах върховете си

                    и слънцето не можех да усетя,

                    а ти го носиш още. Във сърцето си.

                    А аз поисках просто да ме видиш,

                    защото не докосна с пръсти вятъра

                    и още без прохлада морен скиташ,

                    а аз го приютих. И ти го давам.

                    И с поглед укротих за миг стихиите,

                    които се изпречват пред очите ти,

                    преборих бури, за да имаш вятъра,

                    но слънцето... така и не достигнах.

Искате да прочетете повече?

Присъединете се към нашата общност, за да получите пълен достъп до всички произведения и функции.

© Эоя Михова Всички права запазени

Коментари

Коментари

Избор на редактора

Стаи за... отдих

paloma66

АЗ СЪМ! Поетесата Еди Коя Си. Дето в стихове те облича. Ти - не беше ли мъж на жена си? Нямам идея з...

Жените на България

nikikomedvenska

Мъжки момичета? Кой го реши?! Кой на шега ни нарича такива? Някой поредния образ съши с грубо сърце ...

Душа

Patrizzia

Тъй жилава е моята душа, а уж – покорна, поетична, кротка. Прощава ми, когато съгреша, до девет пъти...

Моли се само да не ти се случа....

Patrizzia

Моли се само да не ти се случа, че второто ми име е проблем Не лъжа, знаеш, но ще се науча. През куп...

Апостоле!

voda

Ти гроб си нямаш. Но едно бесило издига чак до небесата ръст. Земята, дето беше те родила, под него ...

Разплитане на тишините

yotovava

Най-тихото е пълно с думи, до днес неказвани на глас. Реката влачи кални руни, които не разчетох аз....