5.06.2008 г., 15:40

Ранобудно утро

818 0 3

                                Ранобудно утро

                                                                                            (на Роси)

Утрото ранило

 сипе своята зора.

Ставай, мила,

закичи си стръкче светлина.

 

Утрото ранило,

дари ни своята сълза.

Ставай, мила,

разтъпчи се в росната трева.

 

Утрото ранило

свири своята тръба.

Ставай и полей ми, мила,

от менчето със ледена вода.

 

Утрото ранило,

не чака го деня.

Ставай, събуди се, мила,

защото хлябът изгоря.

Искате да прочетете повече?

Присъединете се към нашата общност, за да получите пълен достъп до всички произведения и функции.

© Борислав Пелов Всички права запазени

Коментари

Коментари

Избор на редактора

Мъжко хоро

argonyk

Прибраха стадата – не нàйдоха пàша. В хамбарите тичат уплашени мишки. Гайдарят допива поредната чаша...

Душа

Patrizzia

Тъй жилава е моята душа, а уж – покорна, поетична, кротка. Прощава ми, когато съгреша, до девет пъти...

Маргаритено

imperfect

Не знам какво си. Може би усещане, че бурята и днес ще се размине. Не те е страх да ми прощаваш греш...

Моли се само да не ти се случа....

Patrizzia

Моли се само да не ти се случа, че второто ми име е проблем Не лъжа, знаеш, но ще се науча. През куп...

Изгубих се в посоките на дните

paloma66

Изгубих се в посоките на дните. Сърцето ми мълчи. Разнопосочно! Живея си (на някого в очите) Умирам ...

Ковачът на лунния сърп

argonyk

Нито на изток от рая съм бил, нито на запад от пъкъла чер. В двора ми пее синигер в дактил, свири щу...