10.01.2017 г., 7:45 ч.

В долапа на баба 

  Поезия » За деца
609 0 2

Едно зрънце ориз от пакета изпълзяло

и с пълно гърло закрещяло:

- Какъв съм хубав! Красив и бял!

Аз съм силен! Аз съм Крал!

Подало се житното зрънце и възроптало:

- Какво става? Какво си се разкрещяло?

Лещите в пакета зашушукали ...

Бобчетата захихикали ...

До тях се изтъркулил и картоф.

Изгледал ги със погледа суров,

поразмърдал тежките мустаци

и рекъл: Крал ли? Раци!

Всичките се умълчали.

Що пък раци? Нищо не разбрали.

И настанала една шумотевина!

Настанала една бъркотевина!

Внезапно баба надникна в долапа.

Посегна за нещо и ръцете изцапа.

Нищо не каза. Само взе парцала. 

В долапа настъпи тишина.

Смутителите бабата събра.

После, метна ги на двора.

Кокошките И нека разрешават спора!

 

© Маргарита Ангелова Всички права запазени

Коментари
Моля, влезте с профила си, за да може да коментирате и гласувате.
Предложения
: ??:??