Твоето мълчание убива
Твоето мълчание убива,
от твоето мълчание боли,
сърцето ми ден след ден се разбива,
когато безразлично ми говориш ти!
Разбирам - винаги съм била една от всички
и дори със другите сега си мил,
а хладно говориш, когато сме самички
и страшно много си се променил!
Ако можех, времето щях да върна
и нямаше да постъпя така зле!
Ако беше близо, щях да те прегърна,
за да се почувстваш отново с мене добре!
Имах те за близък, всичко с тебе споделих,
а сега отдалечаваме се бавно всеки ден!
Цялото си време тогава на теб аз подарих,
а ти тогава време нямаше за мен!
Обвиняваш ме за всичко ти,
а така да се прави не бива!
Виновни са двама, когато боли,
а твоето мълчание убива!
© Елена Филипова All rights reserved.