20 abr 2010, 21:29

Цикламени са ми мечтите 

  Poesía » Otra
733 0 21
Одрасканото ми коляно
от падането по очи
кърви.
Защо ли не боли?
Охлузената ми душа
от опити да тръгва и се
връща...
Защо не ме сломи?
Усмивка в погледа стои
и озарени са чертите.
Това е…
цикламени са ми мечтите.

Искате да прочетете повече?

Присъединете се към нашата общност, за да получите пълен достъп до всички произведения и функции.

© Мариана Вълкова Todos los derechos reservados

Propuestas
: ??:??