16 июл. 2007 г., 17:29

* * * 

  Поэзия
597 0 17
                                           
                                            Днес питах се имам ли смелост
                                             да мога да кажа: "Прости!",
                                             да срутя лъжливата крепост,
                                             която помежду ни стои.

                                             Да се изправя гордо пред теб
                                             и да ти кажа колко мълчах,
                                             а после да тръгна напред,
                                             нищо, че така ме е страх.

                                            И дълго се взирах в тревите,
                                            да търся отговори безброй,
                                            напразно аз роних сълзите,
                                            страхливка съм, няма покой.
 

© Анна Станоева Все права защищены

Комментарии
Пожалуйста, войдите в свой аккаунт, чтобы Вы могли прокомментировать и проголосовать.
Предложения
: ??:??