15 дек. 2010 г., 17:25
Изпрати ме по мост, след мен го срути,
реката да може без свян да бушува.
Ако през рамо аз се обърна и загорчи,
да си кажа: “Горчи, но си струва”.
Изпрати ме по огън, след мен угаси
последния въглен, от пепел покълнал.
Ако в мисли по тебе ми затежи,
да е студено, назад да не тръгна.
Изпрати ме по сняг, след мен да затрупа
всичко зейнало, дето толкоз боли.
Ако не мога да спра сьрцето да тупа,
да ме завие бялото и ми прати мечти. ...
Искате да прочетете повече?
Присъединете се към нашата общност, за да получите пълен достъп до всички произведения и функции.
Вход
Регистрация