Обида
Обидата тежи,
скарахме се двама.
За миг доверието се разби,
какво сега остана.
Обидата е като кал,
полепнала в сърцата.
Прониква и в кръвта,
отравя ни душата.
Стана ми студено,
сякаш зима иде.
Ледове сковават
тежките обиди.
Любов, помогни ми,
само ти го можеш.
Трябва да простиш,
леда да размразиш.
Хотите прочитать больше?
Присоединяйтесь к нашему сообществу, чтобы получить полный доступ ко всем произведениям и функциям.
© Лилия Нейкова Все права защищены