25 мар. 2008 г., 09:07

Обречена съм да обичам 

  Поэзия » Философская
948 0 30

Обречена съм да обичам,

осъдена - да съм сама.

Защо ли към миражи тичам

и срещам болка и вина?...

 

А някъде във мен живее

едно пораснало дете.

Във него странно се родеят

земя и огън, и небе...

 

Лети душата - бяла птичка -

към перлената синева.

Орисана е да обича,

белязана да е сама...

© Вилдан Сефер Все права защищены

Комментарии
Пожалуйста, войдите в свой аккаунт, чтобы Вы могли прокомментировать и проголосовать.
Предложения
: ??:??