1 мая 2024 г., 19:37

Родно село

553 0 0

Селото, в което съм родена

и поела глътката живот,
е за мен единствена Вселена
и неповторим подслон и брод.

 

Селото на детството ми свидно,
на безгрижни  радостни игри.
На спокойствието ни завидно
и на покорените звезди.

 

Селото на земната наслада
и на птичи нежни гласове.
Селото на майската балада
и на чаканите светове.

 

Селото, което ме научи
да не свеждам никога глава
и където младостта проучи
на съдбата тайната врата.

 

Селото на свидните прегръдки
на душа, разгърнала живот.
Селото на истини и тръпки,
сплели поколения и род .

Хотите прочитать больше?

Присоединяйтесь к нашему сообществу, чтобы получить полный доступ ко всем произведениям и функциям.

© Наташа Басарова Все права защищены

Комментарии

Комментарии

Выбор редактора

Любовта си отива в неделя. По здрач. 🇧🇬

paloma66

> Младостта си отива... > > М. Белчев Любовта си отива... В неделя. По здрач Наранена от много човеч...

Нека нямаш студени недели! 🇧🇬

Alex.Malkata

Моя тиха и вярна тъга... с дъх на есен и почва дъждовна... Спри на моите устни сега и кажи ми: Защо ...

Апостоле! 🇧🇬

voda

Ти гроб си нямаш. Но едно бесило издига чак до небесата ръст. Земята, дето беше те родила, под него ...

Маргаритено 🇧🇬

imperfect

Не знам какво си. Може би усещане, че бурята и днес ще се размине. Не те е страх да ми прощаваш греш...

Душа 🇧🇬

Patrizzia

Тъй жилава е моята душа, а уж – покорна, поетична, кротка. Прощава ми, когато съгреша, до девет пъти...

Стаи за... отдих 🇧🇬

paloma66

АЗ СЪМ! Поетесата Еди Коя Си. Дето в стихове те облича. Ти - не беше ли мъж на жена си? Нямам идея з...