То пожела...
Събрах през сълзи
думите изречени...
Макар и да болят -
от тебе бяха.
И питах се -
какво ли пак попречи
да приютиш
сърцето ми под стряха?
А после се опитах
да изтръгна...
Да си замина
и забравя
исках.
От думите
нареждах свойто -
Сбогом...
Сърцето пререди ги
пак в...
Обичам те.
Хотите прочитать больше?
Присоединяйтесь к нашему сообществу, чтобы получить полный доступ ко всем произведениям и функциям.
© Людмила Билярска Все права защищены
