13.02.2018 г., 10:55

На мама

478 0 0

Непокорен кичур ще преместя,
мило лицето ти ще галя,
ще мина всяка бръчка,
а тя приказка ще ми разказва.
Ще те погаля по ръцете,
по тънките ти пръсти,
по кожата ти състарена
за живота ще узная.
Ще те прегърна нежно,
сърцето ти ще чуя,
че то е било много често
на болка, радост и копнежи. 
Една сълза от очите ти се свлича,
ще я избърша леко
тъй както моите сълзи събира.
Аз искам да благодаря сърдечно, защото
Ще те обичам вечно!

Антония Станева

Искате да прочетете повече?

Присъединете се към нашата общност, за да получите пълен достъп до всички произведения и функции.

© Антония Станева Всички права запазени

Коментари

Коментари

Избор на редактора

Маргаритено

imperfect

Не знам какво си. Може би усещане, че бурята и днес ще се размине. Не те е страх да ми прощаваш греш...

Душа

Patrizzia

Тъй жилава е моята душа, а уж – покорна, поетична, кротка. Прощава ми, когато съгреша, до девет пъти...

Апостоле!

voda

Ти гроб си нямаш. Но едно бесило издига чак до небесата ръст. Земята, дето беше те родила, под него ...

Празната

Синьо.цвете

Беше залп. Беше взрив. Смъртоносно отеква. Жална майка катери деветия мрак – бели камъни, кръстени в...

Моли се само да не ти се случа....

Patrizzia

Моли се само да не ти се случа, че второто ми име е проблем Не лъжа, знаеш, но ще се науча. През куп...

Разплитане на тишините

yotovava

Най-тихото е пълно с думи, до днес неказвани на глас. Реката влачи кални руни, които не разчетох аз....