14.07.2016 г., 17:57 ч.

Приказка за Златното дете 

  Поезия » За деца
503 0 3

Някога, в забравено селце,
се родило Златното дете.
С чудна дарба и с душа богата -
то общувало дори с цветята...
 - Здрасти! Как си, хубаво Лаленце?
 - Радвам се на Слънцето, детенце!...
 - Как се чувстваш, Карамфилче бяло?
 - Ах, сърцето ми е разцъфтяло!...
 - Радостна си, Теменужке мила.
 - Дъщеричка ми се е родила!...
И с дръвчета, птици и зверчета
светло разговаряло Детето.
 - Как живееш, Ябълко зелена?
 - Мисля си - ще стана ли червена...
 - Хей, какво ти е, Кайсийке вкусна?
 - Ох, напуках си едната устна!...
 - Нещо днес намусена е Дрянка.
 - Иска ми се да поспя на сянка...
 - Щъркели, добре дошли сте тук!
 - Май горещо стана ни на юг...
 - Хей, защо така си хукнал, Зайко?
 - Чух, че пукна съчка, мила майко!...
 - Как си днеска, Лисо хитроумна?
 - Нещо любопитно пак ми хрумна...
И растяло Златното дете -
с добродушно, слънчево сърце.
Вдъхвало любов, мечта крилата -
да ценим Природата, Земята!...

 

Марин Тачков

© Марин Тачков Всички права запазени

Коментари
Моля, влезте с профила си, за да може да коментирате и гласувате.
Предложения
: ??:??