Спомен
Помниш ли на дърветата шепота
и песента на потока? Забрави ли?
Колко ни бе леко и весело!
Аромата спомни на онези дъбрави!
Помниш ли пеперудите пъстри
и как летяхме заедно с тях двете?
А като се вдигнем на пръсти,
за малко да пипнем небето...!
Помниш ли омайни поляните
как ухаят на риган и мента?
А когато ожули коляното?
Смях се. Мина ти на момента...
Помниш ли колко бе лесно
да се сдобрим и да се скараме -
скучното ставаше по-интересно.
Можехме все така да я караме...
Помниш ли? Помниш ли колко отдавна
сме били чуруликащи птички?
Сега сме големи, но пак нямаме равни!
Защото сме заедно, мила сестричке!
Искате да прочетете повече?
Присъединете се към нашата общност, за да получите пълен достъп до всички произведения и функции.
© Миглена Цветкова Всички права запазени
