SanjaMKD
292 результатов
Излезе среќата од кутија со кибрит
ја научи азбуката на лажните луѓе
се радуваше како дете
ги разубавуваше убавите жени
запали оган за сите нас ...
  412 
Еден облак падна во лозјето
еден човек зборуваше сам со себе
ридовите мирисаа на пожар,
а жителите на соседното село
ни го украдоа сонцето. ...
  305 
Сенките ги пратив на спиење
во дијалог со небото не спомнав ништо
без тебе и со тебе не сум совршена
во мојот видокруг светот станува огромен
а човековата душа расте без ограничувања ...
  234 
Знам дека си ги преспал годините
дека си се опил од нереални очекувања
и дека домашните огледала
не те препознаваат
пишувајќи за лажни херои ...
  244 
Кога ќе се разбудиш од убави соништа,
пронајди се во мојата себична поезија,
со поглед стрелам во твојата гордост,
а добро е само она што е вистинско,
се друго е карикатиура во песок, ...
  355 
На масата, на столот и во воздухот
ти оставив дебела порака
со мирис на какао и вкус на кокос
толку јасна, а сепак не разбрана
повеќе за нас, а помалку за другите ...
  224 
Се насмеа на мојата сиромаштија
иако беше стопати победна од мене
и носеше катран во својата самоуверена појава.
Носев вода во решето
за да ги полевам своите полиња ...
  321 
Го запалив последното писмо
за да не дознаеш
како ќе го пополнам испразнетото место
како ќе изгледам после десет години
дали ќе си направам соѕвездие ...
  195 
Во овој паралелен свет
ти си на страната
на моите непријатели
а јас сум самовила
со седум копја во грбот ...
  241 
Своја сум, а сепак личам на тебе
бидејки го испив твоето вино
и оттогаш облакот од солзи
е моја мека перница.
Jа понесов твојата тежина, ...
  383 
Патувам со ветер во косата
со надеж голема колку коцка шеќер
со мали немири што во секое време
ќе ги победам
патувам со ветер во облеката ...
  354 
Пропаѓа земјата по која чекорам
во нејзината утроба се грабаат демоните
што сакаат да не проголтаат
да ја покријат иднината на моите луѓе
со црни тантели и везови, ...
  298 
Поседувам енергија за два животи
имам музи за три века
од ништо правам нешто
а мојата уметност е како долина
во која можеш да се изгубиш ...
  260 
Храм е мојата душа
соба во која пеат оригами
песок во кој се закопани
танталови и сизифови маки заедно
вез е мојата душа ...
  604 
Тажна сум како црна облека
како празен излог,
како сиромашен човек
што не може да си купи внимание.
Тажна како запустена куќа и стреа, ...
  413 
Кога ми значеше,
не давав да остариш,
кога ме рани,
сакав да те фрлам во заборав
зад железни врати ...
  287 
Тие што беа сечии
сега се ничии
некогаш среќните за среќа сонуваат
вообразените паѓаат
пониско од замисленото ...
  319 
Не буди ме среде најубавиот сон,
среде благиот акцент на твоите очи,
среде срцето, преморено од силни емоции.
Не буди ме среде најубавиот сон,
во светот на глувите нема музика, ...
  435 
Беше сакан, а несуден
сега си само добар пријател
ти што ја будиш пролетта во моите мисли
за тебе чувам сафири
кога другите ќе заминат ...
  354 
Ќе заминам сама на планина
за да се соочам со своите стравови
сега кога знам дека ниту ме сакаш
ниту ќе бидам твоја
ќе и удрам шлаканица на пијаната ноќ ...
  318 
Имам две раце
десната е повредна од левата.
Имам неколку важни патишта во животот
едниот ќе го препливам
другиот ќе го прелетам ...
  322 
Се скарав со сите
со самата себе
со својата добра волја.
Веќе не градам мостови меѓу луѓето
и онака ќе бидат срушени ...
  323 
Ти си мое ремек дело,
мој жежок костен во дланките,
мој проблем и моја страст,
причина за постоење
на секој мој убав збор, ...
  283 
Во кофите носам тишина
ја оставам во собите.
Ќе чекам,
додека не падне
и последната куќа во селото. ...
  295 
Ќе те допрам со рацете на моите брези
за од тебе да направам камен
или бесценет трофеј
или чудо што трае три дена
ќе те стигнат рацете на моите бели брези ...
  308 
Поминав покрај нашата куќа,
за двесте луѓе.
Знаев дека е празна и пуста.
Патот што со врзани очи
можев да го поминам, ...
  290 
Не слушам никого
не се замислувам залудно
не сум центар на светот
не сум пеперутка во замрзнат град
не сум меч фрлен во пустина ...
  403 
Лошата глетка ја тргнав од очите
и ја фрлив во проточна вода
од свиленото рамо вадев проколнати ѕвезди
за копнежи да немам
тажна химна пее моето срце ...
  294 
Цел живот заспивам со отворени очи
за да те среќавам во соништата
измислувам љубов
за да не заминеш
од светот на бесмртноста ...
  226 
Ме викаш на другата страна,
мислиш на мене,
ми го подаваш малиот прст,
а јас прибирам роса и калдрма,
да направам клупа, ...
  269 
Во овој паралелен свет
ти си на страната
на моите непријатели
а јас сум самовила
со седум копја во грбот ...
  232 
Од блиски пријатели
позајмив седум животи
преминав во друга димензија
влегов во твојата сакана куќа
главата ја потпрев на колена ...
  377 
Направив нешто себично,
те затворив во кутија,
да бидеш само мој,
еден ден и лисјата,
што ги газам во паркот, ...
  341 
И оваа вечер ќе заспијам
со спомени од едно убаво време
спакувано во куферот на минатото.
Додека да те повикаат бадемите од моите очи
додека научиме да живееме ...
  297 
Те нареков див ветар
и те пуштив да си играш
со моето перче
те нареков шумска јагода
и сакав да го вкусам ...
  344 
Имам само десeт прсти
и едно писмо, што отстојува
во фијоката на мојот живот,
затоа што немам црвена љубов во розов свет
ниту зелена надеж во сивото секојдневие, ...
  233 
Истурив мастило врз твоите иницијали
затоа црвенеам како булка
ги отварам кафезите
ги ослободувам птиците
ги отфрлам стравовите ...
  257 
Тука е мојот ѓердан со денови
мојот свет со мирис на кафе
овде се добрите луѓе што ги сакам
и злонамерните што ги лажам до бескрај
тука душата ужива ...
  275 
Јас сум стаклена жена
не удирај по моите надежи
ќе ги скршиш своите раце
ќе ја изгребеш текстурата на моето лице
ќе ме растажиш, ...
  421 
Ти го избрав најубавото годишно време
ти ја подарив најубавата градина
те засадив, ти расцуте
големото враќање на старата љубов
беше празник за душата ...
  283 
Предложения
: ??:??