7 мая 2007 г., 16:06

Храм 

  Поэзия
590 0 4

  Всеки в своя храм
  душата си вградил е.
  И на своя бог любим
  мечтата свята подарил е.

  В моя свиден храм
  обич в благоухание се носи
  и пред олтара на душата
  сърцето в молитва проси.

  Морна тука спирам аз
  утеха кратка да подиря
  и коленичила пред твоя лик
  обичта си нежна да открия.

© Магдалена Костадинова Все права защищены

Комментарии
Пожалуйста, войдите в свой аккаунт, чтобы Вы могли прокомментировать и проголосовать.
Предложения
: ??:??