Син от майка прошка моли,
ничком своя глас стаил.
Колко мъка и неволи,
мамо, аз съм приютил!
Колко дни и колко нощи
сън не хващах, буден бях!
Твойте сълзи, мамо нощем
до сърцето си таях.
Аз сега богат съм вече,
имам злáто и парѝ!
Нямам твоето елече,
да ме пази в зимни дни! ...
Искате да прочетете повече?
Присъединете се към нашата общност, за да получите пълен достъп до всички произведения и функции.