28 июн. 2015 г., 17:00

Сърцето

1.1K 0 1

Един ден, може би по изгрев...

отново ще почувстваш моите ласки.

Прекрасно, нежно утринно начало,

със спомен от изминалата нощ.

 

Един ден, може би по залез...

отново ще усетиш самотата.

А облак тъжен и печален,

ще ти напомни за прахосани мечти.

 

И може би ще искаш да изпиташ...

сърцето ти как бие с моя ритъм.

Но пак ще искаш да забравиш,

че във сърцето ми била си Ти!

Хотите прочитать больше?

Присоединяйтесь к нашему сообществу, чтобы получить полный доступ ко всем произведениям и функциям.

© Лъчезар Геловски Все права защищены

Комментарии

Комментарии

  • Много хубаво стихотворение с малко болка по отминалото време и великолепен стих!Приятна неделна вечер!

Выбор редактора

Апостоле! 🇧🇬

voda

Ти гроб си нямаш. Но едно бесило издига чак до небесата ръст. Земята, дето беше те родила, под него ...

Душа 🇧🇬

Patrizzia

Тъй жилава е моята душа, а уж – покорна, поетична, кротка. Прощава ми, когато съгреша, до девет пъти...

Мъжко хоро 🇧🇬

argonyk

Прибраха стадата – не нàйдоха пàша. В хамбарите тичат уплашени мишки. Гайдарят допива поредната чаша...

Кръчма за самотници 🇧🇬

Anita765

Тя стъпи на прага – ефирна и лека, и в кръчмата стана по-тихо от храм. Как зяпаха всички! И питаше в...

Разпродажба на спомени 🇧🇬

maistora

На уличка тиха далеч от пазара, под склопа на цъфнали млади липи, старица, изпита от болест коварна,...

Нека нямаш студени недели! 🇧🇬

Alex.Malkata

Моя тиха и вярна тъга... с дъх на есен и почва дъждовна... Спри на моите устни сега и кажи ми: Защо ...