4 дек. 2018 г., 07:49

Момичето с кафявите очи 

  Проза » Письма
1160 3 7

Обичаше безрезервно.

С цялата си душа.

Прощаваше всичко, колкото и да я боли.

Защото обичаше.

Не беше от момичетата, които обичат скъпи ресторанти и морска храна.

Предпочиташе да яде пица на пода в хола с небрежно вързана коса и с неговата тениска. Лесно беше да я зарадваш.

С няколко парченца шоколад и целувка по челото.

Лесно беше и да я обичаш, същевременно и много трудно. Не искаше нищо, а всъщност искаше всичко.

Лесно беше да я обичаш, но и адски трудно.

© Габриела Кънева Все права защищены

Комментарии
Пожалуйста, войдите в свой аккаунт, чтобы Вы могли прокомментировать и проголосовать.
  • Добре написано, но дай му завръзка, продължи го...
  • Правилно е да се напише кафЯви. Това, че в наша песен се пее за кафеви очи, не е пример за подражание. Добро е като начало - продължи го.
  • Добро начало...
    Но защо писмо?
  • смени заглавието на "Домашен любимец"! няма случка, нищо няма, само пица по риза...
  • И?
    Съжалявам, не го възприемам като разказ, довърши го.
  • Успех, Габриела!
  • Хареса ми. Може да се развие още и да бъде предпоставка за един хубав разказ, а защо не и да влезе като характеристика на главна героиня в интересна история. Смело с описанията и дълбоките картини!
Предложения
: ??:??