15.08.2012 г., 10:08 ч.

Мисли 

  Проза » Литературни очерци
1279 0 0
3 мин за четене
От дебрите на своя ум не смятам себе си за гениален, макар много да ми се иска да съм. Аз съм някой, който обича да пише и на когото му се отдава понякога да мисли. И сега нещо ме подтикна да използвам тази моя дарба. Имам предвид писането, мисленето надявам се ще дойде от самосебе си.
Ще започна малко отдалече, макар че баща ми винаги ми е казвал, че когато започна да говоря много оплитам, защото обръщам внимание на прекалено много подробности. Надявам се, че това, че сега пиша, а не говоря, ще помогне да се проследи по-лесно това, което искам да кажа.
Ще започна с моето странно желание, да искам да променя другите около мен. Винаги съм искал( използвам банален израз като винаги, макар че той не е напълно точен, защото той изразява качеството постоянство, нещо, с което аз не мога да се похваля) да подтикна другите около мен към нещо добро. Да ги променя към нещо, което считам че е правилно. Знам че не е правилно. Първо, защото те не са достигнали сами до него и второ, защото това че а ...

Искате да прочетете повече?

Присъединете се към нашата общност, за да получите пълен достъп до всички произведения и функции.

© Елиас Канети Всички права запазени

Предложения
: ??:??