Моето коте
В кошницата на тавана
мойто малко коте плаче,
че без майка то остана,
сам-само сираче.
Неговата майка мила
вчера за мишле отиде,
но мишлето се бе скрило
никой него да не види.
Ала майката грижовна
продължи храна да дири...
Хапна залъче отровно
и остана тя без сили.
Тръгна бедната писана
бавно-бавно към дома.
Слаба и без дъх остана -
да се върне не можа.
Плаче малкото юначе
в кошницата на тавана.
Страда бедното сираче,
че без майка то остана.
Не плачи ти, мое коте,
мойта обич ще ти дам.
Да се радваш на живота,
да пораснеш ти голям.
Искате да прочетете повече?
Присъединете се към нашата общност, за да получите пълен достъп до всички произведения и функции.
© Боряна Всички права запазени
