11.08.2018 г., 16:51 ч.

Самотно 

  Поезия » Свободен стих
443 1 0

На една картина имаше дърво.

Самотно, насред полето стоеше изправено и гордо.

Слънцето блестеше над него.

На цялото поле нямаше друга сянка освен неговата.

Всички можеха да се приютът под сянката му,

но нямаше сянка под която дървото да се скрие.







 

© Поля Николова Всички права запазени

Коментари
Моля, влезте с профила си, за да може да коментирате и гласувате.
Предложения
: ??:??