21.08.2018 г., 15:08 ч.

Трябваше 

  Поезия » Друга
321 5 7

Спорът затвори очи.

Беше му домъчняло

за онези наши мечти:

край на едно, на друго - начало.

 

Изприказва се мъдростта,

с притча, за пукната стомна.

Имахме твърде много вода.

Жаждата ни бе скромна.

 

После жаждата - нямаше после,

а водата избликна от кожата

и потече в разплаканото носле.

Огорчението не ни разтревожи,

 

ала трябваше - точно то ни превзе.

© Лина - Светлана Караколева Всички права запазени

Коментари
Моля, влезте с профила си, за да може да коментирате и гласувате.
Предложения
: ??:??