Не слушам никого
не се замислувам залудно
не сум центар на светот
не сум пеперутка во замрзнат град
не сум меч фрлен во пустина
не сум човек
јас сум солза
јас сум тивка вода
што го рони брегот.
© Sanja Atanasovska All rights reserved.
. Иначе ми звучи като архаичния български, дето ("който", разбира се е правилното) съм чел във Вазов и Петко Славейков.Без каквито и да е сравнения. Екзотично ми е, но одобрявам тези публикации в оригинал. Прочетох пак и разбрах "го" се отнася за брега! Хи. 
For the best experience, use our mobile app. Install it from Google Play.
