Какво се случи?
Защо пострада любовта?
Сега и двамата се каем,
но какво от това?
Всичко мина безвъзвратно,
няма връщане назад.
Ти ме молиш.
Аз страхливо мълча.
Усмихвам се изкуствено -
не ми се говори за теб или за нас.
Ще си отидеш скоро.
И всичко ще бъде само спомен и страст.
А аз ще бъда безкрила.
Изпитваща постоянен страх.
Но нима ще сгреша,
освобождавайки се от твоя плен?
Така е правилно.
Нека да ме боли и мен.
Ще продължа напред.
В самотата ще търся любовта.
Но ще бъде страшно,
да погубя себе си и тебе така.
2003г.
© Ванина All rights reserved.